مگر سنبل‌­الطیب بشوم برای رویا
یا دانه­‌ی اسپند که بپرد به چشم اشباح
باید خطور کرد، به خاطر یک روح
و چله گرفت درون مندل برای او
باید نوشت مربع ، کف دست و فوت کرد
و رفت هفت شب زیر درخت بلوط :

“بعد از این به ماه می روم”
به محراب رفت با چهار شمع
یک مربع و یک جام
در حصارنمک نشست و ماه را ورق زد
به کاغذ نوشت به شکل باد،
به چاه داد شکل خود  تهی به آب
برون شد از آب و خاک
فزون از آتش
و طینت اشکال، رنگ اشباح گرفت
ای بی‌شکل­ترین!
ابتدا دایره، الف، آلفا
سپس اٌمگا، مربع
“مهم مثلث است” فیثاغورس.
مگر سنبل­‌الطیب بشوم برای رویا
یا فیثاغورس کاشف ارواح.

داوود حضرتی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *