بازی جنگ

نه آرام می‌شود

دریای خشم

نه توفان می‌شود

عشقِ ِ تخمک‌ها

 

آهای

زنبورک‌های خیال

که  می‌گذرید

از عبورگاه ِ اندیشه‌ام

و

فرود می‌آیید

به اصل ِ هابیل و قابیل

 

امروز،

خصلت انسان تکرار شد،

تکرار در تکرار  آینه‌ها

حضور ِ بودن  و داشتن

بدین‌سان

قرارها به هم خورد

و زین برخاست

بازی‌های مالیخولیان

 

بازی جنگ در قهقهرایی

پنهان در کف ِ دست ِ

هر آدم

 

زمین پر شد

از بی قراری گنجشککان

و

نیش ِ عقرب‌ها در انکار

بوی شن ِ خیس،

 

آه

من چه نگران

عمیق می‌بارم  می‌بارم

دراضطراب ِ

اشک ِ زرد ِ سنجاقک‌ها

 

شهلا آقاپور

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *