بازی جنگ
نه آرام میشود
دریای خشم
نه توفان میشود
عشقِ ِ تخمکها
آهای
زنبورکهای خیال
که میگذرید
از عبورگاه ِ اندیشهام
و
فرود میآیید
به اصل ِ هابیل و قابیل
امروز،
خصلت انسان تکرار شد،
تکرار در تکرار آینهها
حضور ِ بودن و داشتن
بدینسان
قرارها به هم خورد
و زین برخاست
بازیهای مالیخولیان
بازی جنگ در قهقهرایی
پنهان در کف ِ دست ِ
هر آدم
زمین پر شد
از بی قراری گنجشککان
و
نیش ِ عقربها در انکار
بوی شن ِ خیس،
آه
من چه نگران
عمیق میبارم میبارم
دراضطراب ِ
اشک ِ زرد ِ سنجاقکها
شهلا آقاپور